Suske en Wiske: De Vreselijke Voorgevel

Vandaag even de lokale krantenboer binnengestapt om de laatste nieuwe strips te checken van de enkele reeksen die ik maar niet wil stoppen met kopen omdat ik de volledige reeks heb.

Diene mens was pas weer open en had niet veel nieuwe voorraad. Enkel de nieuwste Suske en Wiske:

demagnifiekemetamorfose.gif

De Magnifieke Metamorfose“, op het eerste zicht het zoveelste alliterrerende album, niets speciaals. Bij nader inzicht, zit het album echter in een open rood kaftje; enkel de tekening is van het album zelf.

Zonder die kaft ziet het album er nu als volgt uit.

decurieuzeneuzen.jpg

Een breuk met alle albums sinds, heu, altijd al geweest zeker? Zelfs de gebruikelijke stafrijm moest eraan geloven en plaats maken voor een saaie gewone rijm “De Curieuze Neuzen“.

Om van de achtergevel nog maar te zwijgen. Toen ik dat boekje kocht wist ik niet zeker of ik nu te maken had met een of andere speciale uitgave of zo.

decurieuzeneuzen2.jpg

Enkel het volgnummer, 296, kon ik vergelijken met het nummer van de vorige uitgave, die ik al had, om te zien dat deze er wel degelijk op volgde. Kregen ze die 296 (min 66) titels niet meer op de kaft of zo?

Enfin, het is Studio Vandersteen Standaard UItgeverij – of wie is daar nu nog verantwoordelijk eigenlijk? – nog niet genoeg dat ze de voorbije jaren aan het rommelen waren met diverse nieuwe auteurs, die de strip dan weer te veel willen vernieuwen en de zotste toeren uithaalen.

Eén voordeel heeft het wel. Sinds Paul Geerts heeft er geenéén het lang genoeg uitgehouden om door een van de toekomstige auteurs een dédicasse album toegewijd te krijgen en er als soort Deus Ex Machine in te figureren.

Waarom moet altijd alles veranderen? Evolueert alles de laatste 50 jaar niet al zot genoeg?

Waarom moet Wiske in een nieuw (korter) kleedje rondlopen en Suske met een keineige (is dat nog cool dat woord eigenlijk?) werkmansbroek rondlopen? Ze worden toch niet ouder of hipper zo? De rest van de cast blijft er toch ook gewoon bij lopen?

Soit. Het verhaal zelf: flinterdun. De zoveelste mad scientist (nochthans een concept met hip-ness faktor uit de jaren ’60) die de wereld wil veroveren. Verhaal start met een familiereünie met een resem oude karakters die nauwelijks uitgewerkt worden. Sus Antigoon wordt er later met de haren bij getrokken, Suske heeft de tijd niet om over zijn problemen te praten. Enfin, véél te véél en véél te snel.

Waar is mijn laatste Jommeke, dat is tenminste nog een vaste waarde.

Categories: All 0 comments