Urbanus zij met u

Maar zonder geest.

Zonet naar dat Urbanus dinges gekeken op één. Ge weet wel, die laatste hype waar er al een cd van uitgebracht werd.

Nu ben ik een fan van het eerste uur van Urbain. Ik herinner me nog de tijd in de vroege jaren tachtig, waar ik bij vriend Bart kwam zagen om nog eens naar zijn video opname van Beter 10 crises in de lucht dan 1 in ons land en aanverwante BRT opnames te mogen kijken. Wijlen hadden nog helemaal gene video toen.

En halfweg de jaren tachtig kon ik tijdens de middagpauze, op de koer van de middelbaren, mij vrolijk vooral niet-voetballend bezighouden met zijn show Urbanus In ‘t echt uit het hoofd na te vertellen (wellicht heeft Jan De Vuyst daar nog nachtmerries over.) Van dat album heb ik intussen een gesigneerde cd van trouwens.

En Zijn humor maakt nog steeds deel uit van mijn eigen Vlaamsche slang, zeker onder mede-gangsta-brotha’s (ja Piet en Kris, gijlen!). Dat zij die denken dat ik als meertalige Belg geen Vlaamse identiteit heb, maar snel hun bakske vol met stro eten, en dat dan vooral toehouden.

Anyways. Dat concert. De bijhorende cd heb ik nog niet. Laaiend enthoesiast was ik er wel niet van, na het horen van enkele nummers op de radio. Gewoon enthoesiast wel. Een mens is en blijft fan natuurlijk.

Maar dat concert vond ik evenmin schitterend. Geen ziel. Geen schwung. Ik kan het niet uitleggen, maar ‘t trokt er dus niet op. De cover van K3 vond ik nog de betere eigenlijk. De nummers die Urbain zelf bracht vielen nog net iets beter mee. Maar ook daar miste ik iets. Ik denk aan een van zijn nummers die veel meer rock’ten (letterlijk dan) dan het origineel. Je zou daar alles van verwachten, en toch valt dat tegen.

De performance van Roland, OMG. Ik ken die man eigenlijk meer van naam dan van zijn werk, maar ik hoop voor hem dat dit niet representatief was. De helsangels van Raf Coppens was totaal hopeloos. Letterlijk de tekst van het originele proberen overnemen, maar dan met het anti-humor-gezicht dat de man typeert. Don’t bother installing flash, lees gewoon de comments achter deze youtube link.
Zo kan ik misschien nog wel wat artiesten afmaken. Dat één van de Clouseau broers erbij gesleurd werden spreekt voor zich. Die hebben intussen wel en meerderheidsparticipatie in dat Sportpaleis. Een Vlaams evenement zonder hen is wellicht ook politiek incorrect.

Maar de slechtst gestreken rode draad was voor mij in feite de nieuwe arrangementen van al die nummers. Er ligt geen ziel in. Het orkest speelt gelijk een nest sessiemuzikanten op een oudejaarsavondbal: volkomen zielloze bladmuziek. Kijk, niemand verwacht dezelfde muziek als indertijd. Maar als ze er niet in slagen om de accenten te leggen, die spontaan opkomen in de rhythmiek die Urbanus himself jaren geleden in onze hersenpan timmerde, of geen betere te leggen in de nieuwe eigen arrangementen, dan kan je toch beter een avondje met vrienden naar de originele platen luisteren. (En neen, ik ben niet dendiene die ze allemaal heeft 😉 ) Kijk, als ik een nummer als Quand les zosiaux hoor, dan verwacht mijn conditionering gewoon de juiste pauzes daar waar die grammofoon bleef hangen.

En ‘t is pertangs raar, gezien de meester Jean Blaute toch precies wel de chef d’orchestre was. De man die tenslotten zo wat de originele producer en wat nog meer was van al die nummers. Maar misschien wou hij ook vernieuwen. En misschien is dat juist het probleem. Urbanus is een schitterend, doch oud product, en niet meer van dezen tijd vrees ik. Zijn laatste tournee (Poesje Stoei periode) was ook niet echt dat. ‘k Heb zijn zaalshow toen ook gezien en ik vond het toch dat niet meer. Hoe schitterend, vernieuwend en baanbrekend zijn humor ook was, het past niet meer in onze moderne tijden vrees ik. Het enige recente toch wel redelijk schitterende werk vond ik dan nog wel zijn Pfaff’s persiflage versie Urbain. Daar paste het plaatje volledig: Urbanus speelt zichzelf, als oudere mens, vader van opgegroeide kinderen, en artiest die het gemaakt heeft, met al nullen van zijn rapporten achter zijn miljoenen geschaard. Het beeld van vader Urbanus die in een van de afleveringen zijn kind aanspoorde om toch maar niet naar school te gaan bleef hier wel steken :-).

De originele Urbanus is schitterend, nieuw werk van maken, dat past niet meer in het plaatje, vrees ik.

En dan is het nu pauze. Hopelijk niet te veel Hollanders in de zaal. Ga maar allemaal naar huis.

Categories: All 0 comments